برای نفس دونه یدونه

مرا تا زنده ام شاهم تو باشی
میان برج دل ماهم تو باشی

اگر خواب و اگر بیدار باشم
چه غم چون شاه آگاهم تو باشی

ز گمراهی چه اندیشه کنم چون
دلیل و منزل و راهم تو باشی

بجز آن آستانت کی نهم سر
ولی مستم چو دلخواهم تو باشی

ز قعر چاه بر جاهم رسانی
چو سلطان و شهنشاهم تو باشی

سخن هر چند گویم زیر و بالا
چه گویم زیر و بالا هم تو باشی

((مولانا))