دخملی کلاس اولی

ای جااااااااااااااااااانم. بالاخره امروز رو دیدم.

دخمل ناناز من کلاس اولی شد.

عزیزم نور چشمم از صمیم قلب برات سلامتی و موفقیت آرزو میکنم.

ان شاء الله روزی خاطرات دانشگاه رفتنت رو بنویسم.

معلم کلاس اولت خانم العمانی و مدرسه ات هم حضرت مریم .

از تعطیلی پیش دبستانی تا حالا شماره ی روزایی

رو که تا باز شدن مدرسه مونده بود ازم پرسیدی.

بعد از اون هر از گاهی مثلا هفته ای, دو هفته ای یک بار ازم میپرسیدی

چقدر دیگه مونده و من حساب کتاب میکردم عدد میدادم.

حالا دیگه از تعداد انگشتای دستتم کمتر مونده که به قول خودت بری کلاس اول.

امروز رو با ماماجی رفتیم جشن شکوفه ها.

دسته جمعی بردیمت گذاشتیمت سر درخت، شکوفه جونم.

همه ی زیبایی امروزت یه طرف, اینکه رفتیم در خونه ماماجی

تا برات قرآن بگیرن از زیرش رد بشی یه طرف.

از زیر قران رد شدین و سر کلاس نشستین و

ما پدر مادرام دور و برتون توی کلاس و حیاط.

آشنایی های اولیه صورت گرفت, هدیه ی اول سال و کتابای درسی تون رو گرفتین

و توصیه های لازم برای ما و شما بچه ها داده شد.

خانم ریما معلم عزیز من هم در مدرسه بود

و من خیلی خوشحال شدم.

بهار بمان شکوفه پاییزی من.