آرینا و لالایی

آرینای مامان، تو یکسالگی فقط با شعر گل گلدون می خوابی.

گل گلدون من شکسته در باد

تو بیا تا دلم نکرده فریاد

گل شب بو دیگه شب بو نمی ده

کی گل شب بو رو از شاخه چیده

گوشه آسمون پر رنگین کمون

من مثله رودخونه تو مثله دریا

اگه باد از سر زلف تو نگذره

من می رم گم می شم تو جنگل خواب

گل گلدون من ماه ایوون من

از تو تنها شدم چو ماهی از آب

تو که دست تکون می دی

به ستاره جون می دی

می شکفه گل از گل باغ

وقتی که ماتم می یاد دو ستاره کم می یاد

می سوزه شقایق از داغ

گل گلدون من ماه ایوون من

از تو تنها شدم چو ماهی از آب